Taemin - Zostaniesz na noc ? - scenariusz

Właśnie szłaś na spotkanie ze swoim chłopakiem – Taeminem. Umówiliście się w kawiarni umiejscowionej w spokojniejszej części miasta.

Chodziłaś z Taeminem od zaledwie miesiąca, ale już od początku czułaś, że to miłość twojego życia. Był taki słodki, miły, zabawny i uroczy – nie można było go nie kochać.

Nadal jednak nie pozwalaliście sobie na za dużo – na co dzień buziaki w policzek i przytulanie.  Prawdziwe całowanie, które sprawiało, że czułaś się szczęśliwa do końca dnia, było nieczęste. Nadal się trochę krępowaliście. Jednak pocieszało cię to, iż Taemin uważał, że dziewczyna jest najładniejsza gdy panikuje lub jest zawstydzona. Dodatkowo rumieńce na policzkach Taemina były przeurocze.

Gdy przyszłaś na miejsce Taemin przytulił cię nieśmiało i usiedliście. Zamówiliście kawę i  po kawałku ciasta, a twój chłopak nawet dwa. Ta jego słabość do słodyczy cię rozczulała.

Rozmawialiście bardzo długo. Nawet nie zorientowałaś się jak już jest późno. Za oknem lał deszcz, było ciemno.

W kawiarni zebrało się dużo ludzi chcących uchronić się przed zmoknięciem. Tłok i głośne rozmowy utrudniały wam konwersację, więc postanowiliście udać się do dormy SHINee. Z początku nie uważałaś tego za dobry pomysł – reszta zespołu lubiła wam dokuczać, ale Taemin zapewnił cię, że wyszli na cały wieczór i zapewne też część nocy, zatem będziecie sami.

W takim układzie poszliście do dormy, która znajdowała się niedaleko kawiarni i również na odludziu. Właściwie biegliście, uciekając przed deszczem. Taemin narzucił na ciebie swój płaszcz i chwycił za rękę. Od razu zrobiło ci się cieplej. Biegliście rozchlapując kałuże. Burza zbliżała się wielkimi krokami. Słyszeliście z oddali grzmienie, a deszcz lał się strumieniami.

Gdy znaleźliście się w ciepłym pokoju, mimo wysiłków Taemina byłaś cała przemoczona. Zresztą nie ty jedna.

- Zmarzniesz, zaraz dam ci jakiś ręcznik i suche ubrania. Jak chcesz, możesz wziąć ciepły prysznic. – powiedział z troską, zdejmując z ciebie płaszcz.

- Gomawo. – obdarzyłaś go ciepłym uśmiechem, który odwzajemnił, po czym poszedł do pokoju.

Po chwili wręczył ci czysty ręcznik, swoją koszulkę z logo SHINee i czarne rurki należące do Jonghyuna, jedynego członka zespołu, którego wymiary były zbliżone do twoich.

Położyłaś stosik na stoliku obok łazienki, jedynie ręcznikiem wytarłaś twarz i podziękowałaś chłopakowi.

Poszłaś do łazienki trzymając w rękach ręcznik, zamknęłaś dokładnie drzwi i weszłaś pod prysznic. Ciepły strumień wody rozgrzał twoje ciało. Pożyczyłaś sobie szampon i żel pod prysznic od Key. Kosmetyki divy jak zwykle były najlepszej marki.

Gdy wyszłaś spod prysznica, dokładnie się wytarłaś. Dopiero po chwili sobie coś uświadomiłaś.

- O nie, zostawiłam ubrania na korytarzu. – jęknęłaś cicho.

- Wtopa, muszę je wziąć. – pomyślałaś i owinęłaś się ręcznikiem. Cicho otworzyłaś drzwi i wymknęłaś się na korytarz. Oczywiście jesteś na tyle zapominalska (ach, jeszcze jedna rzecz, która cię łączy z Taeminem!), że nawet nie pomyślałaś, iż Taemin ma z kuchni doskonały widok na korytarz.

Szybko wzięłaś ciuchy, lecz zsunął ci się przy tym ręcznik. Usłyszałaś coś na wzór zduszonego, cichego okrzyku zaskoczenia. Nie wiele myśląc odwróciłaś się równie zaskoczona i zobaczyłaś gapiącego się na ciebie z otwartą buzią Taemina. Siedział sobie w kuchni, dokładnie naprzeciwko ciebie.

Po sekundzie zrozumiałaś, że nie poprawiłaś ręcznika. Również krzyknęłaś i zasłoniłaś się ubraniami.

Paląc się ze wstydu zwiałaś do łazienki i błyskawicznie ubrałaś.

Minutę później wyszłaś z mokrymi włosami z łazienki i nadal czerwona poszłaś do Taemina.

Zarumieniony chłopak siedział w tej samej pozycji w jakiej go zostawiłaś. Kręciło ci się w głowie. Taka wpadka!

- Mianhe, ja wcale nie chciałem, nie spodziewałem się nawet.. – zaczął zażenowany, ale mu przerwałaś.

- Nic mi nie mów, ja jak zwykle nie myślałam. Jaki wstyd. – jęknęłaś.

- Nie martw się, to nie było aż takie straszne. – zaśmiał się i zrobił cię jeszcze bardziej czerwony. – Ale mogłaś mnie zawołać, mógłbym podać ci je przez drzwi. Zamknąłbym oczy.

- Skąd miałabym mieć tą pewność ? – mruknęłaś rozbawiona.

- Nie miałabyś. – odparł z zadziornym uśmiechem, a ty spaliłaś raka. Posadził cię sobie na kolanach i odgarnął mokre kosmyki z twojej twarzy.

- Kocham cię. – wyszeptał nagle, wtulając się w twą szyję. Poczułaś rozlewające się po tobie ciepło na dźwięk tych słów. Tak dawno czekałaś aż to powie.

- Ja ciebie też. – przytuliłaś go, a on podniósł głowę i czule pocałował cię w usta. To był jeden z tych rzadkich i nielicznych, słodkich pocałunków, które powodowały, że stawałaś się najszczęśliwsza na świecie.

Potem poszliście pooglądać jakiś nędzny horror. Niespecjalnie się bałaś, ale wykorzystałaś okazję, by poprzytulać się do maknae. Gdy piszczałaś ze strachu, uciszał cię pocałunkiem.

Najlepszy wieczór w twoim życiu.

Potem niemal zasnęłaś mu ramionach, lecz w tym samym momencie film się skończył.

- Chyba powinnam już iść. – wymamrotałaś.

- Co ?! Przecież jest burza, na ulicy niemal rzeka, a ty na dodatek chcesz w środku nocy iść do domu położonego na drugim końcu miasta ? Wiesz, że nie mam jak cię odwieźć, a tutaj prawie nic nie jeździ. – uświadomił ci.

- Oh.. masz rację… To.. mam nocować u was? – zaczerwieniłaś się lekko.

- A wolisz na ulicy? – zażartował.

- Jaaaasne.

-Mogłabyś spać u Onew. – zaproponował, głaszcząc cię po głowie.

W odpowiedzi ziewnęłaś i kiwnęłaś głową.

Minnie wziął cię na ręce i zaniósł do pokoju Onew. Przykrył cię kołdrą i pocałował na dobranoc.

- Będę spał u siebie. Jakbyś czegoś potrzebowała to mnie obudź. Chłopacy powinni przyjść nad ranem, tak mi napisali. – pomachał telefonem. – Dobranoc, __.

I wyszedł.

Starałaś się zasnąć, lecz nie udawało ci się. Zabawne, zaledwie chwilę temu zasypiałaś, a teraz sen nie chciał przyjść. To na pewno dlatego, że byłaś wtedy z Taeminem.

Ahh, Taemin. Nie mogłaś przestać o nim myśleć, o tym co się dziś wydarzyło. Był taki słodki i kochany!

Po godzinie przewracania się w łóżku, postanowiłaś pójść do maknae. W końcu powiedział, że możesz przyjść, gdy czegoś potrzebujesz. A w tej chwili, tym czego najbardziej potrzebowałaś był on.

Cicho zapukałaś do drzwi i weszłaś do środka. Taemin spał, a na jego ustach gościł delikatny uśmiech. Sama się uśmiechnęłaś na ten widok.

- Oppa, obudź się. – wyszeptałaś, potrząsając nim lekko.

- C-co ? – wymamrotał podnosząc się i podpierając łokciem. Po chwili oprzytomniał. – Coś się stało, __ ?

- Nie, nic… Po prostu… Nie mogę zasnąć.. – powiedziałaś nieśmiało.

- I w związku z tym? – zawiesił głos i uśmiechnął się przewrotnie.

- I w związku z tym.. Mogłabym spać u ciebie ? – poczułaś, że się czerwienisz. Może to była zbyt śmiała propozycja ?

Jednak Taemin tylko roześmiał się słodko.

- Oczywiście, chodź. – przesunął się, robiąc ci miejsce. Usiadłaś tuż obok niego, czując na sobie jego oddech.

Nie zastanawiając się, pocałowałaś go namiętnie, co natychmiast odwzajemnił z równie dużym uczuciem.

Gdy oderwaliście się od ciebie, położyliście się z zamiarem pójścia spać (mimo wszystko byłaś zmęczona). Użyliście nawzajem swoich ramion jako poduszek i wkrótce oboje zasnęliście.

Obudziły cię śmiechy. Przetarłaś oczy i zobaczyłaś resztę SHINee pochylającą się nad wami.

- Ooo, co ja widzę, czyżby nasz Taemin już…? – powiedział głupkowato Key i zaczął się śmiać.

- Hej, jak możesz zostawić swojego Minho dla __? – zażartował z udawaną pretensją w głosie Minho.

- Ale żeby tak już po miesiącu ? Nie spodziewałem się tego po tobie, Minnie. – westchnął Onew.

- Przecież to nie tak. – rozzłościłaś się. – Oczywiście, że my nie… No wiecie!

- TAEMAN, TAEMAN! – skandował Key ze śmiechem.

- Chłopaki, błagam… Zawstydzacie __! – krzyknął twój chłopak i objął cię ramieniem.

- To nie moja wina, że wykorzystałeś naszą nieobecność i ją tu zaprosiłeś na noc! – prychnął Minho.

- Ale tu do niczego nie doszło! – zaprotestowałaś czerwona na twarzy.

- Taeman, Taeman.. – podśpiewywał Onew razem z Key.

- Czy ja dobrze widzę, czy ty masz moje spodnie ? – oburzył się Jjong i podszedł do ciebie. – Zdejmuj je ! – zaczął cię ciągnąć za nogę.

Przestraszyłaś się i spojrzałaś prosząco na Taemina.

- Jonghyun, spadaj od niej! Została tu dlatego, że nie miała jak wrócić do domu! – odparł Taemin rzucając z śpiewającego Key poduszką.

Diva tylko rzucił się na ziemię z udawanym okrzykiem bólu.

- Ach, te dzieciaczki tak szybko rosną. Nasz mały maknae dorósł ! – Minho otarł udawaną łzę i zaniósł się śmiechem.

Teraz Minnie był już mocno czerwony, nie tyle co zezłości, a z zażenowania.

- Idźcie sobie. – burknął obrażony.

- Nawet nie opowiesz ? – Jonghyun zrobił smutne aegyo.

- Dajcie spokój. – jęknęłaś.

Ale nie miałaś co liczyć na spokój.

Chłopacy zaraz zaczęli tańczyć układ do ‘Lucifer’ i drzeć się na całe gardło „TAEMAN!”

Cóż, może cię trochę wkurzali, ale i tak ich wszystkich bardzo lubiłaś.

Bo tak to już jest jak umawiasz się z maknae – reszta  zespołu już taka po prostu będzie.

Ale wszystko ma swój urok.

 

____________________________________________________________________________________

Mam nadzieję, że się podoba ^,^